Edwin Winkels

En ze deed het

Ze was mooi en zo wilde ze er ook uitzien. Dat was belangrijk, in haar leven. Sommige mensen vonden haar oppervlakkig. Anderen kil of afstandelijk. Ze liet het maar zo. Ze was vooral zichzelf, dacht ze. 
Hij was een chaoot, in bijna alles; in zijn huishouden, zijn relaties, zijn vriendschappen. Iedereen vergaf het hem, omdat hij zo'n aardige vent was. Hij was zorgzaam, al vergat hij soms te vragen hoe het met de ander ging. Toen zij elkaar ontmoetten, in de stromende regen op de Parade, was het direct raak. Zo verschillend waren ze, en toch voor elkaar gemaakt. Voor altijd. 
Maar altijd is niet eeuwig. 

In En ze deed het daalt Edwin Winkels af in de diepe, donkere kloof waar intense liefde geleidelijk plaatsmaakt voor onbegrip, wantrouwen en bedrog. De gevolgen zijn even onvoorspelbaar als onvermijdelijk.